Als angst ook sterk maakt

Sinds mijn 40e verjaardag al bijna 3 maanden geleden voel ik me anders. Ze zeggen het leven begint bij 40. Jeetje wat zag ik daar tegenop!

Op de dag zelf en de dagen en weken erna, leek het wel of ik in mijn hoofd en beleving door elk levensjaar heen ging. Dingen als jeetje ik besta al 40 jaar op deze aardbol, jeetje mijn dochter is al 19 jaar, foto’s terugkijken verandering zien.

Zou bijna zeggen dat ik al voor mijn gevoel met 1 been in mijn graf stond, veertig is oud!

Maar goed ik ging ook nadenken over mijn leven en geluk: wat maakt mij nou gelukkig? De dingen die ik doe, vind ik die eigenlijk wel leuk, en waar krijg ik nou echt energie van? Ik ben single..wordt het niet eens tijd dat ik me weer aan een man ga binden…jeetje over een jaar gaat mijn dochter misschien al het huis uit en ga zo maar door. Mini midlife crisis zou je kunnen zeggen, heel het verleden en mijn in elkaar gepuzzelde toekomst kwam aan alle kanten voorbij Tijd om mijn koers weer te vinden!

Dus toen ik na dat besluit en een paar dagen cocoonen wat rustiger was, heb ik mijn bijbels (zo noem ik al mijn boeken die over zelfontwikkeling gaan) maar weer eens uit de kast gepakt en ben weer heerlijk ouderwets gaan lezen. Schop onder mijn kont, ik ben niet oud en mijn leven is echt nog niet voorbij. Ik ben zelfs gaan sporten, gezond gaan eten en voelde me dag na dag helderder en fitter. 

En toen…kwam het nieuws over het corona-virus. Ik dacht het zal toch niet waar zijn he? Mijn hoofd liep weer over met van alles en nog wat, net zoals zoveel van jullie denk ik. Dit keer zat er ook angst bij. Angst voor het onbekende… en dat gevoel ken ik goed, heb ik vaak gehad en hou ik niet meer zo van.

Vanaf mijn 5e levensjaar heb ik vaak angst gevoeld, verlatingsangst, angst voor het onbekende, de angst dat ik in de angst blijf zitten, angst voor het leven En hoewel ik dacht dat ik dat al een plekje had gegeven, komt dat gevoel dan ineens heel sterk naar boven als de wereld op zijn kop komt te staan.

Ik dacht hier moet ik iets mee! Ik dacht het wordt tijd! Ook al zit ik in een onzekere periode door het corona virus, heb ik momenteel daardoor geen sociale contacten, geen leuke uitjes op de planning, ik ga deze periode ECHT eens op mezelf vertrouwen op mijn lijf op mijn kracht en op mijn kunnen.

En laat ik daar nu net mooi tijd voor hebben, nu we zoveel meer tijd met onszelf doorbrengen. Wat er ook gaande is, Ik wil mij veilig, geliefd en vertrouwd voelen met mezelf en in mezelf. Want dan kan ik de situatie waar we nu allemaal doorheen gaan/moeten ook beter aan.

Op jezelf kunnen bouwen maakt sterk. Bouw je mee?

Liefs, 

Patricia