Keuzes keuzes keuzes

Wat hebben we in een week tijd veel keuzes moeten maken. Ga ik wel of niet naar mijn werk, stop ik wel of niet de activiteiten van mijn bedrijf, ga ik wel of niet naar opa en oma, hoeveel pakken wc-papier neem ik mee, hoe deel ik mijn dag in, hoe zet ik mijn kinderen aan het schoolwerk, mag ik boodschappen doen, voel ik nou wel of niet een verkoudheid en dan, hoe zorg ik voor mezelf als ik alleen woon, en nog veel veel meer.

Op allerlei lagen moeten we (ja moeten) keuzes maken, in het pietepeuterige klein van jouw eigen situatie en globaal levensgroot als wereld en alles wat ertussen ligt. Ook achter keuzes maken ligt een sturing. We maken op basis van onze dieperliggende waarden onze keuzes. En als er een ding is wat die waarden kenmerkt, is dat het voor elk mens heel persoonlijk is welke het belangrijkst zijn en hoe we zo’n waarde voor onszelf invullen. Dus wanneer klopt iets voor jou, wanneer voelt het letterlijk goed, en hoe bepaalt dat jouw keuzes en gedrag? Bijvoorbeeld als veiligheid heel belangrijk voor je is (overigens een universele waarde waar we op dit moment allemaal in geraakt worden) en je wc-papier hamstert omdat het anders te onveilig voor je voelt mocht je tekort hebben. Of staat vertrouwen of solidariteit net een beetje hoger dan veiligheid voor jou en kun je jezelf prima veilig voelen met 1 pak in je kast. En je ziet het, al onze waarden bepalen vervolgens ook ons ongeloof of oordeel naar de ander, want zoals wij het voelen met onze waarden, dat is de waarheid. Dat zien we nu natuurlijk niet alleen op persoonlijk vlak maar ook mondiaal, samenlevingen en landen die dat anders doen, dat noemen we dan cultuur trouwens.

En geloof me, ik kan me enorm verbazen over de verhalen van mensen die letterlijk over een vakkenvullertje heen dozen uit de schappen halen die hij erin aan het zetten is. Ik hoorde dat hij lekker even hoestte om de mensen die in lijfcontact over hem heen hingen weer weg te proesten. En dan denk ik ook welke enorme angst rondom een waarde moet hierachter zitten? Ik heb het allemaal niet gezien in de supermarkten, ik zit al 1,5 week thuis in quarantaine met verkoudheid (die inmiddels steeds beter gaat). Gelukkig hoor ik ook alle verhalen over hulp-initiatieven, zie ik de mensen in de vitale beroepen hun stinkende best doen en raak ik ontroerd omdat ik hoor dat de kleinkinderen van mijn grootouders achter het raam naar ze zwaaien omdat ze niet binnen mogen komen.

Ik hoop zo van harte dat we elkaar, persoonlijk en over de wereld heen, gaan besmetten met de waarden liefde, solidariteit en hulpvaardigheid. Dat we uit de crisis komen om daarna veel beter voor elkaar, de aarde en de dieren te zorgen. En ik geloof erin omdat mijn waarde van vertrouwen heel hoog staat en zoals Rutger Bregman in zijn boek ‘bewijst’: “De meeste mensen deugen”.

Blijf gezond, zorg goed voor elkaar en jezelf, dus blijf thuis als mogelijk.

Liefs Renée